ΤΟ ΤΥΦΕΚΙΟ ΕΦΟΔΟΥ G3 ΔΙΑΜ 7.62 ΧΙΛ Ν.Α.Τ.Ο.

    
                ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΥΦΕΚΙΟΥ ΕΦΟΔΟΥ G3 A3


           1. Διαμέτρημα                                                              7.62 χιλ
           2. Σύστημα λειτουργίας             Αυτόματο με επιβραδυνόμενη οπισθόκρουση,
                                                              μέσω διδύμων κυλίνδρων σφηνώσεως
           3. Χωρητικότητα γεμιστήρα      20 φυσίγγια σε διπλή σειρά
           4. Μήκος όπλου                                        1.025 μ 
           5. Μήκος κάνης                                         0.45 μ
           6. Βάρος όπλου                                   4.25 - 4.40 kgr
           7. Ραβδώσεις                               4 δεξιόστροφες με βήμα 0.305 μ
           8. Κλισιοσκόπιο                                   100 - 400 μ
           9. Αρχική ταχύτητα                          780 - 810 μ/δ
         10. Ταχυβολία                               Θεωρητική 500 - 600 β/λ.  Πρακτική 100 β/λ
         11. Βεληνεκές                               400 μ δραστικό 3700 μ μέγιστο



 Η μόνη διαφορά του μοντέλου G3 A4 είναι το μήκος του που είναι 0.84 μ με συνεπτυγμένη προσωμίδα.

ΤΟ ΤΥΦΕΚΙΟ G3 A3

Γενικά περί τυφεκίου G3

  Μετά το τέλος του Β'ΠΠ, αριθμός Γερμανικών τεχνικών κατέφυγε στην Ισπανία, όπου ατασκεύασε το τυφέκιο εφόδου CETME διαμ. 7,92 χιλ. CETME (7,92x40). Η Γερμανική κυβέρνηση έκρινε τότε ότι το τυφέκιο ανταποκρινόταν στις επιθυμίες της για ένα απλό και εύκολο σε μαζική παραγωγή όπλο για τον στρατό της. Έτσι, ανέθεσε στην νεοσύστατη γερμανική εταιρεία Heckler und Koch GmbH, η οποία είχε ιδρυθεί το 1949 από τους Edmond Heckler και Theodore Koch και είχε εγκατασταθεί στις παλιές εγκαταστάσεις των εργοστασίων Mauser στο Oderndorf-am-Neckar, να κατασκευάσει αυτό το όπλο με ορισμένες μικροτροποποιήσεις και σε διαμέτρημα των 7,92 χιλ. ΝΑΤΟ. Πράγματι, το 1954, η Heckler und Koch GmbH, ήλθε σε επαφή με την CETME και, μετά από δοκιμές αρκετών ετών, κατασκευάστηκε το τυφέκιο G3, το οποίο το 1959 έγινε παραδεκτό από την Bundenswehr, που τότε το βελγικό τυφέκιο εφόδου FAL της FN με την ονομασία G1.
  Το τυφέκιο εφόδου G3 είναι τεχνολογικά μία γενιά πιο προηγμένο από το τυφέκιο FAL. Λειτουργεί με το σύστημα της επιβραδυνομένης οπισθοκρούσεως, με την βοήθεια διδύμων κυλίνδρων σφηνώσεως, και φέρει επιλογέα βολής για βολή κατά βολή ή κατά ριπάς. Κατασκευάζεται με σταθερό (Α3) ή πτυσσόμενο κοντάκι (Α4). Λόγω της προηγμένης τεχνολογίας του έγινε αμέσως παραδεκτό από πολλές χώρες. Εκτός από τις τακτικές δυνάμεις των χωρών αυτών, το τυφ. G3 χρησιμοποιείται και από τις επίλεκτες μονάδες μεγάλων κρατών, όπως οι Rangers και οι SEALs των ΗΠΑ, η SAS της Βρετανίας κλπ.

ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ G3A3, G3A3Z, G3A4

 

Η πορεία του τυφεκίου εφόδου G3 στην Ελλάδα

     Μετά την αναγγελία από το ΥΕΘΑ της προσθέσεώς του για ίδρυση κρατικής βιομηχανίας φορητού οπλισμού στο Αίγιο, το 1975 εκδόθηκε ο ν. 43/75, ο οποίος προέβλεπε την δημιουργία συγκροτήματος βιομηχανίας όπλων στην Ελλάδα και έγιναν οι σχετικές προεργασίες. Τον ίδιο χρόνο υποβλήθηκε εισήγηση του ανώτατου Στρατιωτικού τεχνικού συμβουλίου του ΓΕΣ σχετικά με το ποια ξένη εταιρεία θα έπρεπε να συνεργαστεί με την Ελλάδα για την κατασκευή του νέου τυφεκίου. Με βάση στοιχεία από την επερώτηση του βουλευτή της ΕΔΗΚ Κωνσταντίνου Μπαντουβά, που κατατέθηκε στην βουλή στις 25/9/1978, η εισήγηση των ειδικών ήταν απορριπτική για το τυφέκιο εφόδου G3 της γερμανικής εταιρείας Hecklerund Koch, το οποίο θεωρήθηκε επιχειρησιακά κατώτερο των άλλων, με τα οποία είχε γίνει σύγκριση. Αλλά, παρά ταύτα, επιβλήθηκε "η μεθόδευση του ναυάρχου Γεωργουσόπουλου", όπως ανέφερε η επερώτηση, κι έτσι προκρίθηκε το τυφέκιο G3.

     Στις 25/4/1977 υπογράφηκε από τον αρμόδιο υπουργό το σχέδιο προεδρικού διατάγματος, με το οποίο ιδρυόταν η ελληνική βιομηχανία όπλων στο Αίγιο, με συμμετοχή του δημοσίου κατά 70% και της ΕΤΒΑ κατά 30%, ενώ στις 9/9/1977 υπογράφηκε η σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού δημοσίου και της γερμανικής εταιρείας Heckler und Koch. Με την σύμβαση αυτή δινόταν στην ΕΒΟ το δικαίωμα παραγωγής στην Ελλάδα του τυφεκίου G3  για την εσωτερική αγορά και για εξαγωγές, καθώς και μεταβιβάσεως της σχετικής τεχνογνωσίας από την γερμανική εταιρεία προς την Ελλάδα.
     Οι αρχικές προβλέψεις ήταν ότι θα υπήρχε ετήσια παραγωγή 30000 τυφεκίων G3, με προστιθέμενη αξία 30%, που στο τέλος της περιόδου συνεργασίας με την γερμανική εταιρεία θα έφτανε τα 85%. Το εργοστάσιο του Αιγαίου θεμελιώθηκε στις 10/10/1977 από τον ΥΕΘΑ Ευάγγελο Αβέρωφ, με προοπτική να κατασκευαστεί το πρώτο τυφέκιο μέχρι τα τέλη του 1978. Αυτό όμως, δεν έγινε κατορθωτό για τεχνικούς λόγους  κι έτσι στις 9/1/1979 άρχισε η ΕΒΟ την παραγωγική της διαδικασία, η οποία έφτασε στην τελική της φάση παραγωγής πλήρους τυφεκίου στα τέλη του ίδιου χρόνου. Εν τω μεταξύ, στις 15/3/1979, τα πρώτα τυφέκια G3 παραδόθηκαν στον Στρατό, με προστηθέμενη αξία 35%, αντί για 30%, που είχε αρχικά προβλεφθεί. Στα πρώτα αυτά τα τυφέκια, το κλείστρο και η κάνη ήταν γερμανικής προελεύσεως, κατόπιν, όμως, η κατασκευή τους αναλήφθηκε από την ΕΒΟ.
     Έτσι από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 άρχισε κανονικά η εισαγωγή του τυφεκίου G3 στον στρατό για αντικατάσταση του αμερικάνικου οπλισμού. Η ΣΣΕ τα τυφέκια G3A3 τα παρέλαβε το 1986. Στα μέσα της ίδιας δεκαετίας, άρχισε και ο εφοδιασμός της Αεροπορίας με το τυφέκιο αυτό, ενώ λίγο αργότερα, ορισμένες μονάδες ναυτικού παρέλαβαν αριθμό όμοιων τυφεκίων. Τον Μάιο του 1986 στα πλαίσια του δόγματος της παλλαϊκής αμύνης που είχε εξαγγείλει τότε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αποφασίστηκε από το ΚΥΣΕΑ η προμήθεια πρόσθετου αριθμού τυφεκίου G3, για χορήγησή τους στους κατοίκους των νησιών του Ανατολικού Αιγίου, καθώς και άλλων ακριτικών περιοχών. Η σχετική σύμβαση που υπογράφηκε τον Μάιο του 1987 από τον ΥΕΘΑ Ιωαννη Χαραλαμπόπουλου ήταν εντεκαετούς διάρκειας, ύψους 15 δις δραχμών και προέβλεπε την κατ'έτος παράδοση 12000 τυφεκίων G3 της Η&Κ για τον σκοπό αυτό.
     Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, πριν ακόμη αρχίσει να λειτουργεί η ΕΒΟ, η Χωρ/κή αγόρασε από την Γερμανία, για κάλυψη επειγουσών αναγκών της, αριθμό τυφεκίων G3 της Η&Κ και όταν άρχισε να λειτουργεί η ΕΒΟ, συνεχίστηκε ο εφοδιασμός των ΣΑ με τα ελληνικής κατασκευής τυφέκια G3, κυρίως με πτυσσόμενο κοντάκι.
     Έτσι μέχρι τον Μάρτιο του 1991, η ΕΒΟ είχε κατασκευάσει περίπου 375000 τυφέκια G3, με αναλογία 4/5 G3A3 και 1/5 G3A4, που παραδόθηκαν στις ΕΔ και τα ΣΑ. Στον αριθμό αυτό περιλαμβάνεται και η παραγωγή των 3 πρώτων ετών της σύμβασης του 1987. Τα όπλα G3A4 προορίζονταν κυρίως για του υπαξιωματικούς και τους αξιωματικούς, οι οποίοι, μέχρι των βαθμό του ταγματάρχη, φέρουν πλέον τυφέκια εφόδου και όχι πιστόλια, όπως παλιότερα. Τα ελληνικά τυφέκια δεν συνοδεύονται από δίποδα, αλλά από ελληνικής κατασκευής ξιφολόγχη, που είναι τροποποίηση της γερμανικής. Πρόσφατα, η ΜΥΚ του ναυτικού προμηθεύτηκε από την ΕΒΟ αριθμό τυφεκίων G3A3 σε διαμέτρημα των 5,56 χιλιοστών, με την ονομασία HK33A3.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. ΧΡΗΣΤΟΥ Ζ. ΣΑΖΑΝΙΔΗ "ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ" ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1995.