ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΚ ΛΑΦΥΡΩΝ ΥΠΟΠΟΛΥΒΟΛΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Α. Γενικά περί υποπολυβόλων εκ λαφύρων.

   Στην ταραχώδη δεκαετία 1940-1950, πολλά αυτόματα, εκτός από τα προαναφερθέντα, χρησιμοποιήθηκαν στον ελληνικό χώρο. Αρχικά οι κατακτητές χρησιμοποίησαν όλη την ποικιλία των αυτομάτων που διέθεταν, ακόμη και υποδειγμάτων όχι τόσο γνωστών, ορισμένα από τα οποία περιήλθαν στην κατοχή των ανταρτών και χρησιμοποιήθηκαν από αυτούς, τόσο κατά την Αντίσταση, όσο και κατά τον Εμφύλιο. Αλλά οι αντάρτες απέκτησαν κατά την Κατοχή και αριθμό σοβιετικών αυτομάτων, τα οποία περιήλθαν σε αυτούς εκ λαφύρων από σοβιετικές μονάδες (κυρίως Τατάρων), που είχαν αυτομολήσει στους Γερμανούς με τον οπλισμό τους και πολέμησαν στο πλευρό τους. Κατά τον Εμφύλιο, οι αντάρτες χρησιμοποίησαν μεγαλύτερο αριθμό σοβιετικών αυτομάτων, που προέρχονταν από τις αποστολές τέτοιων όπλων από τους βόρειους γείτονές μας προς αυτούς.
   Τα αυτόματα των υποδειγμάτων αυτών, σε σχέση με το σύνολο των αυτομάτων που χρησιμοποίησαν οι αντάρτες κατά την Κατοχή και τον Εμφύλιο, ήταν μικρό μόνον ποσοστό, ουδέποτε δε έγιναν παραδεκτά ή χρησιμοποιήθηκαν από τις ΕΔ ή τα ΣΑ. Η αναφορά τους εδώ γίνεται μόνον για λόγους ερευνητικής πληρότητας  της εργασίας αυτής, δεδομένου ότι υπάρχουν στοιχεία (φωτογραφίες, κείμενα κλπ.), που επιβεβαιώνουν, τόσο την ύπαρξη, όσο και τη χρήση τους. Τέτοια αυτόματα είναι τα αναφερόμενα παρακάτω.



Β. Τα υποπολυβόλα Bergmann υποδ. MP34/I και MP35/I, διαμ. 9 χιλ. Para.

Bergmann υποδ. MP34/I

   Το αυτόματο Bergmann σχεδιάστηκε από τους μηχανικούς Mueller και T. Bergmann και κατασκευάστηκε αρχικά στην Δανία το 1932, για αποφυγή των περιορισμών της συνθήκης των Βερσαλλιών του 1919, κατόπιν δε από από τις γερμανικές εταιρίες Walther Waffenfabrik AG (Maschinenpistole 34/I - MP34/I) και Junker und Ruh AG (MP35/I). Από το αυτόματο MP34/I κατασκευάσθηκε μικρός μόνον αριθμός, ενώ το MP35/I υιοθετήθηκε ως κύριο αυτόματο Waffen SS.

Bergmann υποδ. MP35/I

Συνολικά κατασκευάστηκαν περίπου 40.000 αυτόματα Bergmann MP35/I για τα SS. Στην Ελλάδα τα αυτόματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν κατά την Κατοχή από διάφορες μονάδες των SS και το 18ο Συν/μα Ορεινών Κυνηγών της Αστυνομίας, που έδρασε στην περιοχή της Κεντρικής και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, απ' όπου και τα λάφυρα των ανταρτών.



Γ. Το υποπολυβόλο Shpagin PPSh 41 διαμ. 7,62 χιλ. Tokarev.

   Το αυτόματο αυτό σχεδιάστηκετο 1940 από τον Georgi Samyenovich Shpagin και έγινε αποδεχτό το 1942 από το Σοβιετικό Στρατό ως Pistolet- Pulemet Shpagina obr. 1941 G διαμ. 7.62 χιλ. Tokarev (7,62x25). Κατασκευάστηκαν πάνω από 5 εκατ. τέτοια αυτόματα κατά τον Β' ΠΠ. Το όπλο αυτό λειτουργούσε με το σύστημα της οπισθοκρούσεως και είχε αποσβεστήρα

υποπολυβόλο Shpagin PPSh 41

κραδασμών στο πίσω μέρος του κλείστρου. Ετροφοδοτείτο από τυμπανοειδή γεμιστήρα των 71 φυσιγγίων (ή κάθετο γεμιστήρα των 35 φυσιγγίων), είχε επιλογέα βολής, μεγάλη ταχυβολία (900 β/λ) και ήταν κατασκευασμένο από πρεσσαριστά χαλύβδινα μέρη. Ήταν φθηνό, αξιόπιστο και δυνατό όπλο και έγινε γνωστό ως "Μπαλαλάικα", λόγω της ομοιότητάς του με το σοβιετικό αυτό μουσικό όργανο. Στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε από τους αντάρτες, κυρίως κατά τον Εμφύλιο, και προερχόταν από την βοήθεια που έδιναν σε αυτούς οι βόρειοι γείτονές μας. Μερικά ανακαλύφθηκαν και από τις δυνάμεις ασφαλείας μέσα σε κρύπτες οπλισμού των ανταρτών. Οι ΕΔ και τα ΣΑ ουδέποτε το χρησιμοποίησαν.



Δ. Το υποπολυβόλο Sudarev PPS 43 διαμ. 7,62 χιλ. Tokarev.

   Κατά την πολιορκία του Leningrad το 1942, λόγω εξαντλήσεως των αποθεμάτων οπλισμού, ο μηχανικός Aleksei Ivanovich Sudarev κατασκεύασε ένα πολύ απλό, φθηνό, αξιόπιστο και εύκολο στην κατασκευή αυτόματο, το οποίο προς τιμήν του ονομάστηκε Pistolet - Pulemet Sudavera obr 1943 G διαμ. 7,62 χιλ. Tokarev σύστημα του αυτομάτου PPSh 41, αλλά ετροφοδοτείτο μόνον από κάθετο γεμιστήρα των 35 φυσιγγίων. Συνολικά κατασκευάστηκαν πάνω από 1 εκατ. τέτοια όπλα. Στην Ελλάδα,

υποπολυβόλο Sudarev PPS 43

μικρός αριθμός τέτοιων όπλων χρησιμοποιήθηκε από τους αντάρτες κατά την Κατοχή, μάλιστα, ένας τουλάχιστον από τους "μαυροσκούφηδες" του Άρη έφερε τέτοιο όπλο. Το ίδιο συνέβη και κατά τον Εμφύλιο.



Ε. Το υποπολυβόλο ZK 383 διαμ. 9 χιλ. Para.

υποπολυβόλο ZK 383

   Το αυτόματο αυτό κατασκευάσθηκε το 1933 από την τσεχοσλαβική εταιρία Ceckoslovenska zbrojovka, Brno και αποτέλεσε το κύριο αυτόματο του Βουλγαρικού Στρατού κατά και μετά τον Β' ΠΠ, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960. Χρησιμοποιήθηκε, επίσης, από την Γ/Β και από τα Waffen SS στο Ανατολικό Μέτωπο. Το αυτόματο Kulometna Pistole ZK/383 διαμ. 9 χιλ. Para είχε ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που θα μπορούσαν να το κατατάξουν και στην κατηγορία των οπλ/λων. Ειδικότερα, είχε δίποδα, σύστημα ταχείας αλλαγής της κάνης, επιλογέα βολής και ρυθμιζόμενη ταχυβολία, με την προσθαφαίρεση βάρους από το κλείστρο. Λειτουργούσε με σύστημα της οπισθοκρούσεως (blowback) και ετροφοδοτείτο από γεμιστήρα των 30 φυσιγγίων, ήταν δε καλοκατασκευασμένο και αξιόπιστο όπλο. Στην Ελλάδα, αριθμός τέτοιων αυτομάτων χρησιμοποιήθηκε από τους αντάρτες κατά τον Εμφύλιο. Μερικά ανακαλύφθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας μέσα σε κρύπτες του οπλισμού των ανταρτών, όλα δε προέρχονταν από τη βουλγαρική προς αυτούς βοήθεια. Ένα από τα αυτόματα εκτίθεται στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών και ένα στη ΣΣΕ.


ΠΗΓΗ 1. ΧΡΗΣΤΟΥ Ζ. ΣΑΖΑΝΙΔΗ "ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ" ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1995.