ΤΟ ΕΛΑΦΡΥ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟ ΠΥΡΟΒΟΛΟ 75 χιλ SCHNEIDER-ΔΑΓΚΛΗΣ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 1906/1912

Πίνακας 2

Βασικά Χαρακτηριστικά

Ορεινό ταχυβόλο των αρχών του 20^ου αιώνα, γαλλικής κατασκευής και ελληνικής σχεδίασης, με ραβδωτή κάνη,υδροπνευματικό σύστημα οπισθοδρόμησης, κλείστρο έμφραξης, και ιδιόρρυθμο σύστημα κάνης, επινόησης του τότε Ταγματάρχη Πυροβολικού Παναγιώτη Δαγκλή. Έβαλε ολομερείς φύσιγγες, που έχουν ως χαρακτηριστικό τη μικρή ελαστικότητα των πυρών και την μεγαλύτερη φθορά της κάνης. Τα εκρηκτικά βλήματα του πυροβόλου ήταν βάρους 6,5 χλγρ. και μικρής ρηκτικής ικανότητας, ενώ και τα βολιδοφόρα ήταν του ιδίου βάρους. Το πυροβόλο ήταν λυόμενο και μεταφερόταν από έξι (6) κτήνη (ημιόνους). Εξ αιτίας της σχετικά περιορισμένης μέγιστης ανύψωσης του σωλήνα (20^ο), σε συνδυασμό με τις ολομερείς φύσιγγες, το πυροβόλο παρείχε περιορισμένη κάλυψη. Λόγω της εντατικής χρήσης που είχαν υποστεί στους Βαλκανικούς πολέμους και στον Α΄ΠΠ, κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία τα πυροβόλα δεν επιτύγχαναν το θεωρητικό μέγιστο βεληνεκές των 5.800 μ. (με τα εκρηκτικά βλήματα), αλλά έβαλαν μέχρι τα 4.500 μ. Το πυροβόλο είχε ιδιαίτερα μικρό χρόνο αρμολόγησης (1,5 λεπτό από εκπαιδευμένο πλήρωμα), ιδιαίτερα εξ αιτίας του ιδιόρρυθμου αλλά επιτυχούς σχεδιασμού που επέτρεπε στην κάνη να εισάγεται μέσα σε κυλινδρική θήκη η οποία επίσης έφερε σταθερά και το σύστημα του κλείστρου.

Ιστορικό

Το πυροβόλο Σνάιντερ-Δαγκλής των 75 χλστ., Υπόδειγμα 1906 αποτέλεσε μία από τις βασικές αγορές της κυβερνήσεως Θεοτόκη που είχε αναλάβει την αναδιοργάνωση και τον επανεξοπλισμό του στρατού μετά το 1897. Το Σνάιντερ-Δαγκλής αποτελούσε το βασικό ορειβατικό πυροβόλο του ΕΣ κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (με το Σνάιντερ-Κανέ να είναι το αντίστοιχο πεδινό), καθώς και το ένα από τα δύο βασικά ορειβατικά πυροβόλα του ΕΣ κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία και το δεύτερο σε πλήθος μετά το Σνάιντερ-Ντυκρέτ που αποτελούσε τον πολυπληθέστερο βασικό τύπο. Αμέσως μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους έγινε συμπληρωματική παραγγελία πυροβόλων του ελαφρώς βελτιωμένου υποδείγματος 1912.

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΠΑΝ. ΔΑΚΛΗΣ

Είναι ενδιαφέρον ότι πυροβόλο επελέγη από τον ΕΣ κατόπιν διαγωνιστικής διαδικασία στην οποία αντιπαρατέθηκε με άλλο ορειβατικό πυροβόλο γερμανικής κατασκευής αλλά ελληνικής σχεδίασης, το πυροβόλο Κρουπ-Λυκούδης των 75 χλστ., που είχε αναπτυχθεί από άλλον έλληνα αξιωματικό, τον ταγματάρχη του Μηχανικού Λυκούδη. Το Σνάιντερ-Δαγκλής αναπτύχθηκε από τον τότε ταγματάρχη του Πυροβολικού και μετέπειτα επικεφαλής του Στρατού της Εθνικής Άμυνας καθώς και του κόμματος των Φιλελευθέρων Παναγιώτη Δαγκλή. Το πυροβόλο σημείωσε μεγάλη εξαγωγική επιτυχία για την εταιρεία Σνάιντερ, αφού εξήγαγε το πυροβόλο σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων και τη Ρωσία που το παρήγαγε εγχωρίως σε μεγάλους αριθμούς, σε μία ελαφρά τροποποιημένη έκδοση διαμετρήματος 76,2 χλστ. Ο τύπος έλαβε μέρος και στο Αλβανικός έπος καθώς μετά την Μικρασιατική καταστροφή περισώθηκαν 48 πυροβόλα.

Φωτογραφίες

Εικόνα 6: Σχέδιο του Ορειβατικού Πυροβόλου Σνάιντερ-Δαγκλής. Για την ακρίβεια, το σχέδιο αφορά το σχεδόν ομοιότυπο για τον Ρωσικό Στρατό, διαμετρήματος 76,2 χλστ.

Εικόνα 7: Φωτογραφία στην οποία φαίνεται χαρακτηριστικά ο ασυνήθιστος μηχανισμός εφαρμογής της κάνης. Και σε αυτή τη φωτογραφία φαίνεται το σχεδόν ομοιότυπο ρωσικό πυροβόλο των 76,2 χλστ.

Εικόνα 8: Ελληνικά Σνάιντερ-Δαγκλής στην Μικρά Ασία. Τα ελληνικά πυροβόλα δεν έφεραν το χαρακτηριστικό ασπίδιο των υπολοίπων, αλλά ένα επίπεδο.
(Πηγή: Αρχείο ΕΡΤ)

Εικόνα 9: Πυροβόλο Σνάιντερ-Δαγκλής ταγμένο για βολή, κάπου στη Μικρασία.
(Πηγή: Αρχείο ΕΡΤ)

Εικόνα 10: Πυροβολαρχία Σνάιντερ-Δαγκλής σε στάση. Όπως φαίνεται, τα πυροβόλα έχουν σχεδόν συναρμολογηθεί.
(Πηγή: Αρχείο ΕΡΤ)

Εικόνα 11: Οι άντρες ορειβατικής πυροβολαρχίας Σνάιντερ-Δαγκλής σε στιγμές ανάπαυσης δίπλα στα ταγμένα πυροβόλα τους.

 

Αξιόμαχο ακόμη και το 1940

ΠΗΓΗ http://belisarius21.wordpress.com

             http://www.army.gr