ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΠΛΟΙΟ "ΛΟΡΕΛΑΥ"

     Στις 3 Νοεμβρίου 1902 διαπράχθηκε ένα στυγερό έγκλημα σε μικρό γερμανικό πολεμικό σκάφος με το όνομα Λωρελάυ που επισκευαζόταν σε μηχανουργείο του Πειραιά. Συγκεκριμένα, στο πλοίο αυτό, που ανήκε στη γερμανική πρεσβεία της Κωνσταντινούπολης, δολοφονήθηκε ο υπαξιωματικός υπηρεσίας Πέτριτς, ενώ εξαφανίστηκαν ο φρουρός ναύτης Κόχλερ, ένα σιδερένιο κιβώτιο με απόρρητα διπλωματικά έγγραφα και μια λέμβος. Η αποκάλυψη του εγκλήματος έγινε μετά τη συνήθη έφοδο από Γερμανό αξιωματικό και ειδοποιήθηκε αμέσως η γερμανική πρεσβεία και οι ελληνικές Αρχές.
Οι Γερμανοί ήταν πεπεισμένοι ότι η δολοφονία είχε διαπραχθεί από Έλληνες κακοποιούς που μπήκαν στο πλοίο, σκότωσαν τους Πέτριτς και Κόχλερ και στη συνέχεια έκλεψαν το κιβώτιο νομίζοντας ότι περιείχε χρήματα, δραπετεύοντας με τη μικρή βάρκα.


Στο μηχανουργείο του Πειραιά διαπράχθηκε το έγκλημα στο σκάφος ''Λωρελάυ''.Στη φωτογραφία, άποψη του προλιμένα του Πειραιά το 1898 όπου γίνεται η έναρξη εργασιών ανασκαφής μόνιμης δεξαμενής.(Αρχείο Ο.Λ.Π).

Το γερμανικό αυτό σενάριο αντικρούστηκε από τις ελληνικές Αρχές ως απίθανο. Όπως είναι ευνόητο, μόνο από τη θάλασσα ήταν δυνατό να φτάσουν οι δολοφόνοι στο πλοίο και μάλιστα έπρεπε να γνωρίζουν τα κατατόπια για να μην τους αντιληφθούν οι τέσσερις Γερμανοί ναύτες που κοιμόνταν στην άλλη μεριά του πλοίου και κυρίως ο φρουρός Κόχλερ. Για τους παραπάνω λόγους η ελληνική πλευρά υποστήριξε την εκδοχή ότι το έγκλημα είχε διαπραχθεί από Γερμανούς ναύτες οι οποίοι δραπέτευσαν στη συνέχεια με τη λέμβο του ναυτικού. Δεδομένου μάλιστα ότι είχε βρεθεί μόνο το πτώμα του Πέτριτς και όχι του Κόχλερ, η ελληνική άποψη έμοιαζε αρκετά πειστική.
  Οι Γερμανοί επέμειναν ωστόσο στην αρχική τους τοποθέτηση και συνέχισαν να κατηγορούν του Έλληνες, διοχετεύοντας την άποψη τους στον γερμανικό Τύπο. Στις συνθήκες αυτές, οι ελληνικές εφημερίδες αγωνίστηκαν για να αποδείξουν την αθωότητά της χώρας μας, προσπαθώντας να ανασκευάσουν τις δηλώσεις του κυβερνήτη της Λωρελάυ, πλοίαρχου Ρόιτερ, ότι το έγκλημα δεν διαπράχθηκε από Γερμανούς ''διοτι οι Γερμανοί δεν είναι Έλληνες''. Ο ελληνικός Τύπος αφιέρωσε στην υπόθεση αυτή ολόκληρες στήλες με άρθρα, σχόλια και ρεπορτάζ. Πρώτη απ΄όλες η εφημερίδα Αθήναι πρόβαλλε μια σειρά από λογικά επιχειρήματα για να αντικρούσει τις γερμανικές προσβολές κατά της Ελλάδας.
  Πραγματικά, η συντονισμένη προσπάθεια του ελληνικού Τύπου δικαιώθηκε. Στις 5 Νοεμβρίου ο εύζωνας Δ. Σαούτης συνέλαβε τον υποτίθεται ''αγρίως δολοφονηθέντα'' Γερμανό ναύτη Κόχλερ και τον οδήγησε στην αστυνομία όπου και ομολόγησε ότι ο ίδιος διέπραξε το έγκλημα για να πάρει τα χρήματα που θεωρούσε ότι βρίσκονταν μέσα στο κιβώτιο. Μετά τις εξελίξεις αυτές ο ελληνικός Τύπος έγραφε: ''Υπήρξε ημέρα αποδείξασα και διατρανώσασα, οτι η μικρά μας πατρίς δεν έχει βδελυρούς κακούργους, δυναμένους και διανοηθώσιν έγκλημα ώς το πλημμυρίσαν με αίμα το πολεμικόν σκάφος της ξένης δυνάμεως, αποδείξασα ακόμη, ότι η Ελληνική δικαιοσύνη δεν έχει ανάγκη της επικουρίας των γερμανικών μάρκων του φον Ρόιτερ, των αυθαδώς δωρούμενων εις εκείνων, όστις θα επιδείκνυε τον εγκληματία''.
ΠΗΓΗhttp://stigmesstinistoria.blogspot.gr